grond: meaning and definitions

oppervlakte van de aarde of vloer van een ruimte terre vrouwelijk sol mannelijk De gevangenen moesten op de grond gaan liggen. Les prisonniers devaient se coucher par terre. verloren gaan courir à sa perte (iets) helemaal afbreken raser scherpe kritiek leveren op (iemand) démolir/éreinter ernstige kritiek leveren op (iets of iemand) descendre en flammes /étriller ontstaan, vorm krijgen décoller / prendre forme Dat onderzoek komt maar niet van de grond. Cette recherche n'arrive toujours pas à décoller. in korte tijd maken of doen ontstaan faire surgir projecten uit de grond stampen faire surgir des projets verdieping van een gebouw op het niveau van de straat rez-de-chaussée

bovenste laag van het aardoppervlak terre vrouwelijk sol mannelijk Door de vruchtbare grond kun je hier goed groenten kweken. Cette terre est fertile, donc elle est propice à la culture des légumes.

reden motif mannelijk op goede gronden iets kiezen opter pour quelque chose pour des motifs valables wegens à cause de Het bedrijf nam hem in dienst op grond van zijn specialisme. L'entreprise l'a engagéà cause de sa spécialité.