Perdre de sa vigueur, de sa solidité, de sa résistance, de son intensité, etc. : Le malade faiblit. Sa voix faiblit.
Verlies kracht, kracht, weerstand, intensiteit, etc. : De patiënt verzwakt. Zijn stem verzwakte.
Perdre de son efficacité, de sa force, de son importance, de sa capacité intellectuelle, de sa vigueur morale : L'intérêt faiblit à la fin du roman.
Het verliezen van zijn effectiviteit, zijn kracht, zijn belang, zijn intellectuele capaciteit, zijn morele kracht: de interesse neemt af aan het einde van de roman.
Littéraire. Défaillir, se trouver mal : Elle faiblit à la vue du sang.
Literair. Falen, zich slecht voelen: Het verzwakt bij het zien van bloed.