Constituting or being part of the essence of something; inherent.
Het vormen of deel uitmaken van de essentie van iets; inherent.
Basic or indispensable; necessary: essential ingredients. See Synonyms at indispensable.
Basis of onmisbaar; noodzakelijk: essentiële ingrediënten. Zie Synoniemen bij onmisbaar.
Medicine Of, relating to, or being a dysfunctional condition or a disease whose cause is unknown: essential hypertension.
Geneeskunde Van, gerelateerd aan, of zijnde een disfunctionele aandoening of een ziekte waarvan de oorzaak onbekend is: essentiële hypertensie.
Biochemistry Being a substance that is required for normal functioning but cannot be synthesized by the body and therefore must be included in the diet: essential amino acids.
Biochemie Is een stof die nodig is voor een normale werking, maar niet door het lichaam kan worden gesynthetiseerd en daarom in de voeding moet worden opgenomen: essentiële aminozuren.