Do uso ou domínio de todos os de um lugar ou de uma colectividade .
De l'ús o domini de tots els d'un lloc o d'una col·lectivitat.
colectividade
Comunitat
COMUNITÁRIO, PÚBLICO
COMUNITAT, PÚBLIC
Que acontece ou se encontra com frequência ou com facilidade.
Això passa o es reuneix sovint o fàcilment.
GERAL, HABITUAL
GENERAL, HABITUAL
RARO
RAR
Que tem características que se encontram em muitos exemplares.
Que té característiques que es troben en molts exemplars.
NORMAL, ORDINÁRIO, VULGAR
NORMAL, ORDINARI, VULGAR
ANORMAL, INABITUAL, INCOMUM, INVULGAR
ANORMAL, INUSUAL, INUSUAL, INUSUAL
Que não é de luxo.
Que no és luxós.
Que não tem grande importância ou valor.
Això no té gran importància ni valor.
Diz-se de substantivo que designa um elemento de uma classe ou categoria, não designando um indivíduo ou uma entidade única e específica, por oposição aos nomes próprios.
Es diu que un substantiu designa un element d'una classe o categoria, no designa una persona o entitat única i específica, en oposició als noms propis.
O maior número.
El nombre més gran.
MAIORIA
MAJORIA
O que é considerado geral, habitual, normal.
El que es considera general, habitual, normal.
Membros do Parlamento inglês eleitos pelo povo.
Membres del Parlament anglès elegits pel poble.
comum de dois
dos comuns
Diz-se de ou substantivo que tem apenas uma forma para o género masculino e para o género feminino (ex.: a palavra estudante é um substantivo comum de dois).[Confrontar: epiceno, sobrecomum.]
Es diu que un substantiu només té una forma per al gènere masculí i per al gènere femení (per exemple, la paraula estudiant és un substantiu comú de dos). [Enfrontament: èpic, superordinari.]
em comum
en comú
• Partilhando algo com outro ou outros; em conjunto com outro ou outros.
• Compartir alguna cosa amb un altre o altres; juntament amb un altre o altres.