klinken: 意味と定義

(van een geluid) hoorbaar zijn résonner retentir Er klinkt een alarm in de verte. Au loin, une alarme retentit. Ze hoest en klinkt hees Elle tousse et sa voix est rauque. De kamer klinkt hol. La pièce sonne creux. helemaal in orde zijn être parfait Dat plan klinkt als een klok. Ce projet est parfait.

genoemde indruk maken paraître Dat verhaal klinkt ongeloofwaardig. Cette histoire paraît invraisemblable.

met je glas tegen het glas van iemand anders tikken trinquer porter un toast Bruidspaar, laten we klinken op een gelukkig leven. Les jeunes mariés, trinquons au bonheur dans la vie!