What is termine? termine is termijn
What is termijn?
- Limite estremo tanto in senso spaziale che temporale: siamo giunti al t. del cammino, al t. dell’estate ║ Compimento, fine: porre t. a qcs. condurre a t. un lavoro siamo al t. delle provviste.
Uiterste grens tijd om ruimtelijke, temporele zin: we hebben bereikt de t., al t. zomer ║ vervulling, einde: zetten t.a. CSF. Wij werken om te leiden tot t. t. leveringen.
- Limite di scadenza; tempo, data: il lavoro sarà fatto entro i t. stabiliti il t. per la presentazione delle domande è giovedì ║ Contratto a t., di cui è stata fissata la scadenza al momento della stipula.
Vervaldatum limiet; tijd, datum: het werk zal worden uitgevoerd binnen de t. de t. vastgesteld voor de indiening van de aanvragen is donderdag, ║ contract t., wiens termijn wordt vastgesteld bij het sluiten.
- Con riferimento a uno svolgimento può segnalare sia un grado intermedio (la cosa è ormai a un buon t.) sia il raggiungimento o conseguimento finale (questo è il t. dei miei desideri ).
Met betrekking tot een mei beide een tussenliggende rang (het ding is nu in een goede t.) bereiken of het rapport bereiken finale (dit is de t. van mijn wensen).
- (LING). Parola o loc. propria di un ambito definito (t. regionale, dialettale ), o di una part. disciplina (t. scientifico, filosofico ); estens., ogni vocabolo esattamente appropriato alla definizione di un concetto: è un t. adatto ║ Ai t. di legge , secondo il testo della legge │ In altri t., con altre parole │ Senza mezzi t., apertamente, esplicitamente │ In questi t., così: le cose stanno in questi t.
(LING). Woord of Loc. gedefinieerd bereik (regionaal, dialect) of onderdeel. discipline (wetenschappelijk, filosofisch); "Het is een heel goed idee," zegt hij, "maar ik denk dat het een goede zaak is dat we dat zullen kunnen doen."
- (LING). Complemento di t., quello che indica la persona o cosa alla quale è diretta l’azione espressa dal verbo: primo, secondo t. di paragone , i due oggetti tra i quali si istituisce il raffronto.
(LING). Complement van t., degene die de persoon of het ding aangeeft waarop de actie uitgedrukt door het werkwoord is gericht: ten eerste, tweede t. van vergelijking , de twee objecten waartussen de vergelijking wordt vastgesteld.
- (MAT). Termini di una frazione , il numeratore e il denominatore, ecc. ║ Ridurre ai minimi t., trasformare una frazione in un’altra che abbia come termini due numeri primi fra loro (fig., ridurre in uno stato pietoso, rendere quasi inservibile o esaurito).
(MAT). Termen van een breuk, de teller en de noemer, enz. ║ Reduceer tot een minimum t., transformeer een breuk in een andere die als termen twee priemgetallen ertussen heeft (fig., reduceer tot een erbarmelijke toestand, maak bijna nutteloos of uitgeput).