Il luogo dell’intersezione di due elementi o di due direzioni: i. stradale.
De plaats van kruising van twee elementen of twee richtingen: i. weg.
(BIOL). Ibridazione o ibrido.
(BIOL). Hybridisatie of hybride.
Disporre due oggetti in modo che s’intersechino a forma di croce: i. due sbarre di ferro ║ I. le braccia , in atteggiamento di resistenza passiva (fig., fare sciopero) │ I. le dita , sovrapporre l’indice e il medio per scaramanzia.
Rangschik twee objecten zo dat ze elkaar kruisen in de vorm van een kruis: i. twee ijzeren staven ║ I. de armen, in een houding van passieve weerstand (fig., ga in staking) │ I. de vingers, overlappen de wijs- en middelvinger voor bijgeloof.
Attraversare ad angolo retto o trasversalmente: qui il sentiero incrocia la strada ║ Incontrare un veicolo o una persona diretti in senso opposto: abbiamo incrociato molti autotreni.
Kruis haaks of dwars: hier kruist het pad de weg ║ Ontmoet een voertuig of persoon die in de tegenovergestelde richting rijdt: we hebben veel vrachtwagens gekruist.
Ibridare: i. due razze di conigli.
Hybridiseren: i. twee rassen van konijnen.
Come intr.(aus. avere ), di navi o aerei, percorrere metodicamente una determinata zona di mare o di cielo.
Als intr. (aus. te hebben), van schepen of vliegtuigen, reizen methodisch een bepaald gebied van zee of lucht.
Intersecarsi; anche rifl. recipr.: le due strade s’incrociano prima del paese.
Doorsnijden; Ook Refl. Recipr.: De twee wegen kruisen elkaar voor het dorp.
estens. Incontrarsi provenendo da direzioni opposte; anche rifl. recipr.: i due treni si incrociano a Bologna .
breidt zich uit. Ontmoeting vanuit tegengestelde richtingen; Ook Refl. recipr.: de twee treinen kruisen elkaar in Bologna.