intr.(aus. avere ). Avere come confine o ai propri confini: l’Italia confina a ovest con la Francia ║ fig. Avvicinarsi, rasentare: a volte il genio confina con la pazzia.
Intr. (aus. hebben ). Hebben als grens of op zijn grenzen: Italië grenst in het westen aan Frankrijk ║ fig. Naderen, grenzend aan: soms grenst genialiteit aan waanzin.
tr. Infliggere la pena del confino ║ estens. Destinare a una sede secondaria e disagiata: c. un insegnante in uno sperduto paesino di montagna │ Costringere in un luogo: la pioggia ci ha confinato in albergo anche fig.: c. una notizia nell’ultima pagina.