agg. Che si svolge o viene elaborato in un concilio ecclesiastico: decreti c.
Adj. Die plaatsvindt of wordt uitgewerkt in een kerkelijk concilie: decreten c.
s.m. Ciascuno dei partecipanti a un concilio ecclesiastico.
S.M. Elk van de deelnemers aan een kerkelijk concilie.
Armonizzare, accordare: c. due opposte tesi c. un’opinione con un’altra ║ Far coesistere, combinare: riesce a c. il lavoro con l’attività di volontariato.
Om te harmoniseren, overeen te komen: c. twee tegengestelde stellingen c. de ene mening met de andere ║ Om naast elkaar te laten bestaan, combineert: c. werk met vrijwilligerswerk.
Mettere d’accordo, rappacificare, riconciliare: c. gli animi.
--
Procacciare, procurare: i suoi modi cortesi gli conciliarono la simpatia di tutti ║ tr. pron. Ingraziarsi, propiziarsi: si è conciliato il favore del pubblico.
Verkrijgen, verwerven: zijn hoffelijke manier van doen verzoende hem met de sympathie van allen ║ tr. pron. Zichzelf in de gunst brengen, zichzelf gunstig stemmen: de gunst van het publiek is verzoend.
Favorire, facilitare, stimolare: il vino mi concilia il sonno.
--
(DIR). Pagare una multa dovuta a un illecito amministrativo: c. una contravvenzione.
(DIR). Het betalen van een boete wegens een bestuursrechtelijke overtreding: c. een boete.