Emettere o riflettere una luce vivida e cangiante; splendere, scintillare estens. Del volto o dello sguardo, illuminarsi manifestando sentimenti o emozioni piacevoli: gli brillavano gli occhi di (o dalla o per la ) gioia.
Stoot of reflecteren een levendig en iriserende licht; glans, sparkle extens. Van het gezicht of van de blik, verlicht zichzelf door het manifesteren van aangename gevoelens of emoties: de ogen van (of van of voor de) vreugde Shone.
fig. Imporsi all’attenzione per doti singolari; distinguersi, emergere, spiccare: un uomo che brilla per intelligenza B. per la propria assenza , essere assente quando invece la propria presenza è richiesta o attesa.
Vijg. Aandacht voor bijzondere gaven; opvallen, opvallen, opvallen: een man die schittert voor intelligentie B. voor zijn afwezigheid, afwezig zijn wanneer zijn aanwezigheid vereist of verwacht wordt.