rupture-breken: betekenis, definities en vertalingen

Frans woordenboek%dictionary_xs%Nederlands

What is rupture? rupture is breken

What is breken?

  • Fait, pour quelque chose, de se rompre, sous l'effet d'un effort excessif ou trop prolongé ou d'un choc : Rupture d'une digue.

    Voor iets, het breekt, als gevolg van overmatige of langdurige inspanning of shock: breken van een.

  • Fait, pour un état, une action, d'être interrompu brusquement : La rupture des négociations entre deux États.

    Feit, voor een staat, een actie, die abrupt wordt onderbroken: het afbreken van onderhandelingen tussen twee staten.

  • Action de considérer comme nul un engagement, un acte public ou particulier : Rupture de fiançailles. Rupture des relations diplomatiques.

    Actie van het nietig beschouwen van een verbintenis, een openbare of een bepaalde handeling: Het verbreken van de betrokkenheid. Verbreking van de diplomatieke betrekkingen.

  • Cessation soudaine et marquée de l'accord, de l'harmonie qui existait entre des éléments : Rupture de rythme.

    Plotselinge en duidelijke stopzetting van het akkoord, van de harmonie die bestond tussen elementen: Breuk van ritme.

  • Fait, pour des personnes, de cesser d'entretenir des relations : Une scène de rupture.

    Feit, voor mensen, om te stoppen met het onderhouden van relaties: een scène van breuk.

  • Matériaux État à partir duquel un solide se sépare en parties disjointes.

    Materialen Een toestand waaruit een vaste stof zich scheidt in onsamenhangende delen.

  • Militaire Ouverture d'une brèche dans le dispositif défensif de l'adversaire.

    Militair Het openen van een bres in het verdedigingsapparaat van de tegenstander.

  • Pathologie Solution de continuité, déchirure d'un organe qui n'est pas produite par un instrument tranchant.

    Pathologie Een oplossing van continuïteit, een scheur in een orgaan dat niet wordt geproduceerd door een scherp instrument.

Woorden zoeken

Upgrade uw ervaring