Littéraire. Manque de pertinence d'une remarque, d'une assertion, d'un raisonnement.
Literair. Gebrek aan relevantie van een opmerking, een bewering, een redenering.
Attitude de quelqu'un qui cherche à choquer par la liberté, le caractère déplacé, l'insolence de ses manières, de ses paroles ; caractère de ses actes : Répondre avec impertinence.
Houding van iemand die probeert te choqueren door de vrijheid, het misplaatste karakter, de onbeschaamdheid van zijn manieren, zijn woorden; Karakter van zijn acties: Reageer met impertinentie.
Parole ou action impertinente : Se permettre des impertinences.
Impertinente woorden of daden: Sta impertinenties toe.