biensとは何ですか？ biensはeigenschapです
eigenschapとは何ですか？
- Ce que prescrit une règle morale, par opposition à ce qu'elle condamne ; conduite conforme à cette prescription : Distinguer le bien et le mal.
Wat een morele regel voorschrijft, in tegenstelling tot wat zij veroordeelt; gedrag in overeenstemming met deze eis: onderscheidings recht van verkeerd.
- Ce qui est utile, nécessaire, profitable à quelqu'un,à la collectivité,à quelque chose : Cette mesure a été un bien pour le commerce.
Wat is nuttig, noodzakelijk, gunstig voor iemand, voor de gemeenschap, om iets: Deze maatregel is een goed voor de handel.
- Ce dont la possession est considérée comme un avantage, une chose précieuse : La santé est le premier des biens.
Welk bezit wordt beschouwd als een voordeel, een waardevol ding: Gezondheid is de eerste van de goederen.
- Ce que quelqu'un possède, ce qui a une valeur financière et peut être objet de propriété : Laisser tous ses biens à une œuvre charitable.
Wat iemand bezit, wat financiële waarde heeft en een object van eigendom kan zijn: al zijn eigendom nalaten aan een goed doel.
- Droit Chose matérielle ou droit susceptible de faire partie d'un patrimoine (champs, maisons, créances, servitudes, usufruit, etc.).
Een materieel goed of recht dat deel kan uitmaken van een nalatenschap (akkers, huizen, schulden, erfdienstbaarheden, vruchtgebruik, enz.).
- Économie Produit apte à satisfaire les besoins et disponible à cet usage.
Economie Een product dat in staat is om aan de behoeften te voldoen en voor dit doel beschikbaar is.
- Philosophie Pour Platon, objectif suprême vers lequel se dirige le sage et à l'égard duquel les autres objectifs sont subordonnés ; pour saint Paul, acte de la charité qui ne peut se réaliser sans la grâce de Dieu ; pour Kant, but final théorique imposé par la loi morale, que tout homme possède « au fond de son cœur ».
Filosofie Voor Plato het hoogste doel waar de wijze naar toe beweegt en waaraan de andere doelstellingen ondergeschikt zijn; voor St. Paulus, een daad van naastenliefde die niet kan worden gerealiseerd zonder de genade van God; voor Kant het laatste theoretische doel opgelegd door de morele wet, die ieder mens 'in het diepst van zijn hart' bezit.