m. Dominio, facultad y jurisdicción que uno tiene para mandar o ejecutar una cosa: poder para contratar personal.
m. Dominion, faculteit en jurisdictie die men heeft om één ding te bevelen of uit te voeren: macht om personeel aan te nemen.
Fuerza, vigor, capacidad: poder de convicción.
Kracht, kracht, capaciteit: overtuigingskracht.
Posesión actual o tenencia de una cosa: tiene las llaves en su poder.
Huidig bezit of bezit van een ding: je hebt de sleutels in je bezit.
Suprema potestad rectora y coactiva del Estado: los monarcas absolutos acumulaban todo el poder.
Opperste regerende en dwingende macht van de staat: de absolute vorsten verzamelden alle macht.
Facultad que alguien da a otra persona para que, en lugar suyo y representándole, pueda ejecutar una cosa. Más en pl.: le dio poderes para acceder a su cuenta bancaria.
Vermogen dat iemand aan een ander geeft zodat hij, in zijn plaats en hem vertegenwoordigend, iets kan uitvoeren. Meer in pl.: gaf je bevoegdheden om toegang te krijgen tot je bankrekening.
pl. Facultades, autorización para hacer una cosa: dio a su administrador poderes para gestionar su hacienda.
Pl. Bevoegdheden, toestemming om één ding te doen: het gaf zijn beheerder bevoegdheden om zijn nalatenschap te beheren.
poder absoluto Despotismo.
absolute macht Despotisme.
poder adquisitivo Posibilidades económicas de una persona, capacidad que tiene para adquirir bienes o servicios.
koopkracht Economische mogelijkheden van een persoon, vermogen om goederen of diensten te verwerven.
tr. Tener capacidad para hacer algo: solo él puede arreglarlo.
Tr. De capaciteit hebben om iets te doen: alleen hij kan het repareren.
Tener facilidad, tiempo o lugar de hacer una cosa: ¿puedes venir?
Heb gemak, tijd of plaats om één ding te doen: kun je komen?
Ser lícito hacer una cosa. Más en frases neg.: aquí no se puede aparcar.
Wees geoorloofd om één ding te doen. Meer vetgedrukt: hier kun je niet parkeren.
Vencer a una persona, ser más fuerte que ella: mi hermano te puede, y si te metes conmigo te pegará.
Sla een persoon, wees sterker dan zij: mijn broer kan, en als je met me rotzooit, zal hij je slaan.
intr. impers. Ser contingente o posible que suceda una cosa: puede que vaya.
intr. onmpers. Wees contingent of er kan één ding gebeuren: het kan gaan.
a o hasta más no poder loc. adv. Todo lo posible: llovía a más no poder.
a of zelfs meer kan niet loc. adv. Alles mogelijk: het regende hooguit niet.
no poder más loc. Estar sumamente fatigado o no tener tiempo y lugar suficientes para abarcar lo que se está haciendo: no puedo más, voy a descansar un rato.
Kan het niet meer loc. Extreem moe zijn of niet genoeg tijd en plaats hebben om te dekken wat er wordt gedaan: ik kan het niet meer, ik ga een tijdje rusten.
poderle algo a alguien loc. Ser alguna cosa demasiado intensa para poder vencerla: le puede la curiosidad.
om iets met iemand loc te kunnen doen. Iets te intens zijn om het te kunnen overwinnen: nieuwsgierigheid kan.
¿se puede? loc. Expresión con que se pide permiso para entrar en un lugar.♦ Irreg. Véase conj. modelo.
Kun je? LOC. Expressie waarmee toestemming wordt gevraagd om een plaats.♦ Irreg in te voeren. Zie conj. model.