m. Dominio, facultad y jurisdicción que uno tiene para mandar o ejecutar una cosa: poder para contratar personal.
m. Domein, faculteit en jurisdictie die men moet leiden of uitvoeren één ding: bevoegdheid om personeel aan te nemen.
Fuerza, vigor, capacidad: poder de convicción.
Kracht, kracht, capaciteit: overtuigingskracht.
Posesión actual o tenencia de una cosa: tiene las llaves en su poder.
Huidig bezit of bezit van een ding: je hebt de sleutels in je bezit.
Suprema potestad rectora y coactiva del Estado: los monarcas absolutos acumulaban todo el poder.
Opperste bestuurs- en dwangmacht van de staat: absolute vorsten verzamelden alle macht.
Facultad que alguien da a otra persona para que, en lugar suyo y representándole, pueda ejecutar una cosa. Más en pl.: le dio poderes para acceder a su cuenta bancaria.
Vermogen dat iemand aan een ander geeft zodat hij, in zijn plaats en hem vertegenwoordigend, iets kan uitvoeren. Meer in pl.: gaf je bevoegdheden om toegang te krijgen tot je bankrekening.
pl. Facultades, autorización para hacer una cosa: dio a su administrador poderes para gestionar su hacienda.
Pl. Bevoegdheden, toestemming om één ding te doen: hij gaf zijn beheerder bevoegdheden om zijn nalatenschap te beheren.
poder absoluto Despotismo.
absolute macht Despotisme.
poder adquisitivo Posibilidades económicas de una persona, capacidad que tiene para adquirir bienes o servicios.
koopkracht Economische mogelijkheden van een persoon, vermogen om goederen of diensten te verwerven.
tr. Tener capacidad para hacer algo: solo él puede arreglarlo.
Tr. Het vermogen hebben om iets te doen: alleen hij kan het oplossen.
Tener facilidad, tiempo o lugar de hacer una cosa: ¿puedes venir?
Heb je gemak, tijd of plaats om één ding te doen: kun je komen?
Ser lícito hacer una cosa. Más en frases neg.: aquí no se puede aparcar.
Wees geoorloofd om één ding te doen. Meer in neg. zinnen: hier kun je niet parkeren.
Vencer a una persona, ser más fuerte que ella: mi hermano te puede, y si te metes conmigo te pegará.
Sla een persoon, wees sterker dan haar: mijn broer kan je, en als je met me knoeit, zal hij je slaan.
intr. impers. Ser contingente o posible que suceda una cosa: puede que vaya.
intr. impers. Wees contingent of mogelijk dat er één ding gebeurt: het kan gaan.
a o hasta más no poder loc. adv. Todo lo posible: llovía a más no poder.
a of zelfs meer niet kunnen lokaliseren. adv. Alles: het regende tot meer dan ik kon.
no poder más loc. Estar sumamente fatigado o no tener tiempo y lugar suficientes para abarcar lo que se está haciendo: no puedo más, voy a descansar un rato.
niet in staat zijn om meer loc te doen. Extreem vermoeid zijn of niet genoeg tijd en plaats hebben om te dekken wat er wordt gedaan: ik kan niet meer, ik zal een tijdje rusten.
poderle algo a alguien loc. Ser alguna cosa demasiado intensa para poder vencerla: le puede la curiosidad.
om iets aan iemand te kunnen vinden. Iets te intens zijn om het te kunnen overwinnen: je kunt nieuwsgierig zijn.
¿se puede? loc. Expresión con que se pide permiso para entrar en un lugar.♦ Irreg. Véase conj. modelo.