adj. Que tiene el mayor grado posible de bondad o calidad en su línea: círculo perfecto.
Adj. Die de hoogst mogelijke graad van goedheid of kwaliteit in zijn lijn heeft: perfecte cirkel.
Que está en buenas condiciones, sin mella ni defecto.
Het is in goede staat, zonder deuk of defect.
Antepuesto a un sustantivo al que califica, significa que posee el grado máximo de una determinada cualidad o defecto: eres un perfecto imbécil.
Geplaatst voor een zelfstandig naamwoord waartoe het in aanmerking komt, betekent dit dat het de hoogste graad van een bepaalde kwaliteit of gebrek bezit: je bent een perfecte.
gram. Tiempo verbal compuesto de aspecto perfectivo. Más en pl.: los perfectos se forman con un verbo auxiliar.
gram. Samengestelde werkwoordstijd met een perfectief aspect. Meer in pl.: perfecten worden gevormd met een hulpwerkwoord.
gram. pretérito perfecto.
gram. verleden perfect.
der. De plena eficacia jurídica.
--
mat.[Número] que es igual a la suma de sus partes proporcionales.