adj. Que tiene el mayor grado posible de bondad o calidad en su línea: círculo perfecto.
Bn.. Het heeft zoveel mogelijk goedheid of kwaliteit in zijn lijn: perfecte cirkel.
Que está en buenas condiciones, sin mella ni defecto.
Het is in goede staat, geen deuk of defect.
Antepuesto a un sustantivo al que califica, significa que posee el grado máximo de una determinada cualidad o defecto: eres un perfecto imbécil.
Vooraf gezet aan een zelfstandig naamwoord waarvoor je in aanmerking komt, betekent dit dat je de maximale mate van een bepaalde kwaliteit of defect hebt: je bent een perfecte eikel.
gram. Tiempo verbal compuesto de aspecto perfectivo. Más en pl.: los perfectos se forman con un verbo auxiliar.
gram. Werkwoord gespannen samengesteld uit perfectieve verschijning. Meer in pl.: de perfecten worden gevormd met een hulpwerkwoord.
gram. pretérito perfecto.
gram. perfecte verleden tijd.
der. De plena eficacia jurídica.
Der. Van volledige juridische effectiviteit.
mat.[Número] que es igual a la suma de sus partes proporcionales.
mat. [Getal] dat gelijk is aan de som van de proportionele delen.