adj. Que tiene el mayor grado posible de bondad o calidad en su línea: círculo perfecto.
adj. Die heeft de grootst mogelijke mate van goedheid of kwaliteit in zijn lijn: perfecte cirkel.
Que está en buenas condiciones, sin mella ni defecto.
Dat is in goede staat, met unnotched of defect.
Antepuesto a un sustantivo al que califica, significa que posee el grado máximo de una determinada cualidad o defecto: eres un perfecto imbécil.
Voordat een zelfstandig naamwoord waarnaar in aanmerking komt, betekent dat zij de maximale mate van een bepaalde kwaliteit of gebrek heeft: u bent een perfecte dwaas.
gram. Tiempo verbal compuesto de aspecto perfectivo. Más en pl.: los perfectos se forman con un verbo auxiliar.
gram. Gespannen van Perfectief aspect. Meer in pl.: de perfecte wordt gevormd met een hulpwerkwoord.
gram. pretérito perfecto.
gram. perfecte verleden tijd.
der. De plena eficacia jurídica.
Der. Van volledige juridische effectiviteit.
mat.[Número] que es igual a la suma de sus partes proporcionales.
mat. [Getal] dat gelijk is aan de som van de proportionele delen.