m. Malestar que se manifiesta con náuseas, pérdida del equilibrio y, en algunos casos, pérdida momentánea de la consciencia: se sentó hasta que se le pasó el mareo.
m. ongemak die manifesten met misselijkheid, verlies van evenwicht en, in sommige gevallen, kortstondige verlies van bewustzijn: zitten totdat de duizeligheid voorbij.
Ajetreo, aturdimiento: mareo de las rebajas .
Drukte, verblinding: duizeligheid van de verkoop.
tr. Causar mareo: la altura le marea . También prnl.
Tr. Oorzaak duizeligheid: de lengte duizeligheid u. Ook prnl.
Enfadar, molestar. También intr.: su charloteo marea.
Woede, ergernis. Ook intr.: het duizelingwekkende geklets.
mar. Poner en movimiento una embarcación en el mar; gobernarla o dirigirla.
zee. Zet een boot in beweging op zee; regeren of leiden.