Что такое libertad? libertad это vrijheid
Что такое vrijheid?
- f. Facultad que tiene el ser humano de obrar o no obrar según su inteligencia y antojo.
F. Faculteit dat de mens moet handelen of niet handelen volgens zijn intelligentie en grillen.
- Estado o condición del que no está prisionero o sujeto a otro: libertad provisional.
Staat of toestand waarvan hij geen gevangene is of aan een andere voorwaarde is onderworpen: voorlopige invrijheidstelling.
- Falta de coacción y subordinación: trabajo con total libertad.
Gebrek aan dwang en ondergeschiktheid: werk met totale vrijheid.
- Facultad que se disfruta en las naciones bien gobernadas, de hacer y decir cuanto no se oponga a las leyes ni a las buenas costumbres: libertad de expresión.
Faculteit genoten in goed bestuurde landen, om te doen en te zeggen wat niet indringer is tegen wetten of goede gewoonten: vrijheid van meningsuiting.
- Confianza, franqueza: puedes contármelo con toda libertad.
Vertrouwen, openhartigheid: je kunt het me vrijuit vertellen.
- Osada familiaridad. Más en pl.: se toma muchas libertades con el jefe.
Gedurfde vertrouwdheid. Meer in pl.: je neemt veel vrijheden met de baas.
- Falta de obligación: tienes libertad para asistir.
Vrijblijvendheid: U bent vrij om deel te nemen.
- Poder o privilegio que se otorga uno mismo.♦ Se usa sobre todo con el verbo tomarse: me he tomado la libertad de traer un amigo.
Macht of voorrecht verleend door jezelf.♦ Het wordt vooral gebruikt met het werkwoord te nemen: Ik heb de vrijheid genomen om een vriend mee te nemen.
- libertad condicional der. Beneficio de abandonar la prisión que puede concederse a los penados en el último periodo de su condena, y que está sometido a la posterior observancia de buena conducta.
reclassering der. Voordeel van het verlaten van de gevangenis dat kan worden toegekend aan veroordeelden in de laatste periode van hun straf, en dat is afhankelijk van de daaropvolgende naleving van goed gedrag.
- libertad provisional der. Beneficio del que gozan los procesados, tras fianza o no, que no son sometidos a prisión preventiva en tanto dura la causa o juicio.
voorlopige invrijheidstelling der. Voordeel genoten door verdachten, al dan niet na borgtocht, die niet worden onderworpen aan preventieve detentie zolang de zaak of het proces duurt.
- tr. y prnl. Liberar, poner en libertad al que está atado o preso o al que se ve sujeto por una obligación moral: se libertó de sus secuestradores.
Tr. en prnl. Om te bevrijden, om degene vrij te laten die gebonden of gevangen zit of die onderworpen is aan een morele verplichting: hij bevrijdde zichzelf van zijn ontvoerders.