tr. Someter a expediente a un funcionario: le han expedientado por sus continuas faltas de asistencia al trabajo.
tr. Indienen als u wilt opnemen van een ambtenaar: u voor hun voortdurende steun aan werken fouten hebben onderworpen.
m. Conjunto de todos los documentos y gestiones correspondientes a un asunto o negocio: expediente de un caso policial.
m. set van alle documenten en formaliteiten in verband met een zaak of bedrijf: record van een politie-zaak.
Historial de incidencias de un estudiante, de un profesional, etc.: todas sus calificaciones figuran en un expediente.
Incidentgeschiedenis van een student, een professional, enz.: al hun cijfers worden vermeld in een transcriptie.
Procedimiento administrativo en que se enjuicia a un funcionario por supuestas faltas en el cumplimiento de sus funciones: le han abierto expediente por llegar tarde todos los días.
Administratieve procedure waarbij een ambtenaar wordt vervolgd wegens vermeend wangedrag bij de uitoefening van zijn functie: hij is vervolgd omdat hij elke dag te laat komt.
cubrir uno el expediente loc. col. Hacer lo menos posible al cumplir una obligación: estudia lo justo para cubrir el expediente.