tr. Entrar en un lugar o subir a una gran altura por medio de escalas o trepando: escalar un monte, un edificio.
Tr. Een plek betreden of tot grote hoogte klimmen door middel van ladders of klimmen: een berg beklimmen, een gebouw.
Ascender social o profesionalmente, no siempre por buenos medios: ha conseguido escalar gracias a las continuas recomendaciones de su tío.
Om sociaal of professioneel te stijgen, niet altijd met goede middelen: hij is erin geslaagd om te klimmen dankzij de voortdurende aanbevelingen van zijn oom.
Subir un deportista, trepando o en bicicleta, una pendiente más o menos pronunciada.
Een sporter beklimmen, klimmen of fietsen, een min of meer steile helling.
adj. y m. fís.[Magnitud] que carece de dirección y se expresa, por tanto, solamente con un guarismo: la presión es una magnitud escalar.
adj. en m. fís. [Magnitude] die richting mist en daarom alleen wordt uitgedrukt met een guarismo: druk is een scalaire magnitude.