m. Acción y resultado de cultivar: se dedica al cultivo del campo.
m. Actie en resultaat van cultivatie: het is gewijd aan de teelt van het veld.
biol. Procedimiento por el que se desarrolla artificialmente una población de microorganismos o las células de un tejido: tuvieron que hacerle un cultivo de orina.
Biol. Procedure waarbij een populatie micro-organismen of weefselcellen zich kunstmatig ontwikkelt: ze moesten een urinekweek doen.
Cría y explotación de algunos animales, especialmente si es con fines comerciales: cultivo de ostras.
Fokken en exploiteren van sommige dieren, vooral als het voor commerciële doeleinden is: oesterkweek.
Fomento, mantenimiento y desarrollo de una capacidad, sentimiento o relación: se le daba muy bien el cultivo de las amistades.
Promotie, onderhoud en ontwikkeling van een capaciteit, gevoel of relatie: hij was erg goed in het cultiveren van vriendschappen.
tr. Cuidar la tierra y las plantas para que fructifiquen: cultiva su jardín.
Tr. Zorg voor de grond en planten zodat ze vrucht dragen: cultiveer je tuin.
biol. Sembrar un microorganismo y hacer que se desarrolle en el medio adecuado.
Biol. Zaai een micro-organisme en laat het zich ontwikkelen in het juiste medium.
Criar y explotar un animal con fines comerciales: cultivar percebes.
--
Hablando del conocimiento, del trato o de la amistad, poner todos los medios necesarios para mantenerlos y estrecharlos: cultivar las buenas relaciones.
--
Desarrollar, ejercitar el talento, la memoria, el ingenio, etc.: cultivar la memoria.
--
Practicar o dedicarse a un arte, ciencia o lengua: cultivar la música.