conjunción-conjunctie: Bedeutung, Definitionen und Übersetzungen

Spanisch-Wörterbuch%dictionary_xs%Niederländisch

Was heißt conjunción? conjunción heißt conjunctie

Was heißt conjunctie?

  • f. Junta, unión: conjunción de acontecimientos.

    f. Vergadering, vakbond: samenloop van gebeurtenissen.

  • astrol. Aspecto de dos astros que ocupan una posición cercana en el cielo.

    astrol. Verschijning van twee sterren die een dichte positie in de hemel innemen.

  • astron. Situación relativa de dos o más planetas u otros cuerpos celestes cuando tienen la misma longitud.

    Astron. De relatieve situatie van twee of meer planeten of andere hemellichamen wanneer ze even lang zijn.

  • gram. Parte invariable de la oración que denota la relación que existe entre dos palabras, sintagmas u oraciones, juntándolos o enlazándolos siempre gramaticalmente, aunque a veces signifique contrariedad o separación de sentido entre ellos.

    gram. Een onveranderlijk deel van de zin dat de relatie aanduidt die bestaat tussen twee woorden, syntagma's of zinnen, die ze altijd grammaticaal verbinden of verbinden, hoewel het soms tegengesteldheid of scheiding van betekenis tussen hen betekent.

  • conjunción adversativa gram. La que denota oposición o diferencia entre la frase que precede y la que sigue, como pero.

    ongunstige conjunctie gram. Degene die oppositie of verschil aanduidt tussen de zin die voorafgaat en de zin die volgt, als maar.

  • conjunción causal gram. La que, como porque, precede a la oración que expresa la causa o el motivo de lo manifestado en la oración principal.

    oorzakelijke conjunctie gram. Degene die, alsof het omdat, voorafgaat aan het gebed dat de oorzaak of het motief uitdrukt van wat zich manifesteert in de hoofdzin.

  • conjunción comparativa gram. La que establece una relación de igualdad o desigualdad entre dos elementos, como p. ej., como.

    vergelijkende conjunctie gram. Degene die een relatie van gelijkheid of ongelijkheid tussen twee elementen tot stand brengen, zoals.

  • conjunción concesiva gram. La que precede a una oración subordinada que expresa una objeción o dificultad para lo que se dice en la oración principal, sin que ese obstáculo impida su realización, como aunque o sin embargo.

    gram concessieve conjunctie. Degene die voorafgaat aan een ondergeschikte zin die een bezwaar of moeilijkheid uitdrukt tegen wat er in de hoofdzin wordt gezegd, zonder dat dat obstakel de realisatie ervan verhindert, alsof of zonder embargo.

  • conjunción condicional gram. La que expresa la condición o necesidad de que se verifique alguna circunstancia para que tenga lugar lo enunciado en el elemento del que depende, como si, como, a condición de que o con tal que.

    voorwaardelijke conjunctie gram. Degene die de voorwaarde of de noodzaak uitdrukt om een bepaalde omstandigheid te verifiëren, zodat wat wordt vermeld in het element waarvan het afhangt, plaatsvindt, alsof, als, op voorwaarde dat of met een dergelijke.

  • conjunción copulativa gram. La que coordina o añade lo expresado en un enunciado con lo de otro, como y o ni.

    copulatieve conjunctie gram. Degene die coördineert of toevoegt wat in de ene verklaring wordt uitgedrukt met die van een andere, zoals en of ni.

  • conjunción distributiva gram. La disyuntiva cuando se reitera aplicada a términos diversos, como en ya aquí, ya allí u ora esto, ora lo otro.

    gram distributieve conjunctie. Het dilemma bij herhaling was van toepassing op verschillende termen, zoals hier al, al daar of bid dit, bidt de ander.

  • conjunción disyuntiva gram. La que, como o, denota separación, diferencia o alternativa entre dos o más personas, cosas o ideas.

    disjunctieve conjunctie gram. Degene die, als of, staat voor scheiding, verschil of alternatief tussen twee of meer mensen, dingen of ideeën.

  • conjunción final gram. La que, como a fin de que, expresa la finalidad o el objetivo de lo manifestado en la oración principal.

    laatste conjunctie gram. Degene die, net als om, het doel of het doel uitdrukt van wat zich in de hoofdzin manifesteert.

  • conjunción ilativa gram. La que enuncia una consecuencia de lo que anteriormente se ha manifestado, como conque.

    Gram ilatieve conjunctie. Degene die een gevolg verkondigt van wat eerder is gemanifesteerd, als conque.

Wörter suchen

Verbessern Sie Ihr Erlebnis