temperTemper: المعنى، والتعريفات، والترجمات

قاموس اللغة الإنكليزية%dictionary_xs%الهولندية

ما معنىtemper؟معنى temper هو Temper

ما معنىTemper؟

  • To modify by the addition of a moderating element; moderate: "temper its doctrinaire logic with a little practical wisdom” ( Robert H. Jackson). See Synonyms at moderate.
    Wijzigen door toevoeging van een modererend element; gematigd: "temper zijn doctrinaire logica met een beetje praktische wijsheid" ( Robert H. Jackson). Zie Synoniemen bij matig.
  • To bring to a desired consistency, texture, hardness, or other physical condition by or as if by blending, admixing, or kneading: temper clay; paints that had been tempered with oil.
    Om tot een gewenste consistentie, textuur, hardheid of andere fysieke conditie te brengen door of als door mengen, mengen of kneden: klei temperen; verven die getemperd waren met olie.
  • To harden or strengthen (metal or glass) by application of heat or by heating and cooling.
    Uitharden of versterken (metaal of glas) door toepassing van warmte of door verwarming en koeling.
  • To strengthen through experience or hardship; toughen: soldiers who had been tempered by combat.
    Om te versterken door ervaring of ontbering; toughen: soldaten die getemperd waren door gevechten.
  • To adjust finely; attune: a portfolio that is tempered to the investor's needs.
    Om fijn aan te passen; attune: een portefeuille die wordt getemperd naar de behoeften van de belegger.
  • Music To adjust (the pitch of an instrument) to a temperament.
    Muziek Om (de toonhoogte van een instrument) aan te passen aan een temperament.
  • To be or become tempered.
    Om getemperd te worden of te worden.
  • A state of mind or emotions; disposition: an even temper. See Synonyms at mood1.
    Een gemoedstoestand of emoties; dispositie: een gelijkmatig humeur. Zie Synoniemen bij mood1.
  • Calmness of mind or emotions; composure: lose one's temper.
    Kalmte van geest of emoties; kalmte: verlies je geduld.
  • A tendency to become easily angry or irritable: a quick temper.
    Een neiging om snel boos of prikkelbaar te worden: een snel humeur.
  • An outburst of rage: a fit of temper.
    Een woede-uitbarsting: een vlaag van humeur.
  • A characteristic general quality; tone: heroes who exemplified the medieval temper; the politicized temper of the 1930s.
    Een karakteristieke algemene kwaliteit; toon: helden die het middeleeuwse temperament illustreerden; het gepolitiseerde humeur van de jaren 1930.
  • The condition of being tempered.
    De toestand van getemperd worden.
  • The degree of hardness and elasticity of a metal, chiefly steel, achieved by tempering.
    De mate van hardheid en elasticiteit van een metaal, voornamelijk staal, bereikt door tempereren.
  • A modifying substance or agent added to something else.
    Een modificerende stof of middel toegevoegd aan iets anders.
  • Archaic A middle course between extremes; a mean.
    Archaïsch Een middenweg tussen uitersten; een gemene.