Vad är specific? specific heter specifieke
Vad är specifieke?
- Explicitly set forth; definite. See Synonyms at explicit.
Expliciet uiteengezet; bepaald. Zie Synoniemen bij expliciet.
- Relating to, characterizing, or distinguishing a species.
Met betrekking tot, het karakteriseren of onderscheiden van een soort.
- Special, distinctive, or unique: specific qualities and attributes.
Bijzonder, onderscheidend of uniek: specifieke kwaliteiten en eigenschappen.
- Intended for, applying to, or acting on a particular thing: a specific remedy for warts.
Bedoeld voor, toepassen op of handelen naar een bepaald ding: een specifieke remedie tegen wratten.
- Concerned particularly with the subject specified. Often used in combination: "age-specific voting patterns” ( A. Dianne Schmidley).
In het bijzonder met betrekking tot het gespecificeerde onderwerp. Vaak gebruikt in combinatie: "leeftijdsspecifieke stempatronen" (A. Dianne Schmidley).
- Designating a disease produced by a particular microorganism or condition.
Het aanwijzen van een ziekte veroorzaakt door een bepaald micro-organisme of aandoening.
- Having a remedial influence or effect on a particular disease.
Het hebben van een corrigerende invloed of effect op een bepaalde ziekte.
- Immunology Having an affinity limited to a particular antibody or antigen.
Immunologie Met een affiniteit die beperkt is tot een bepaald antilichaam of antigeen.
- Designating a customs charge levied on merchandise by unit or weight rather than according to value.
Het aanwijzen van een douaneheffing op goederen per eenheid of gewicht in plaats van naar waarde.
- Designating a commodity rate applicable to the transportation of a single commodity between named points.
Het aanwijzen van een goederentarief dat van toepassing is op het vervoer van een enkele grondstof tussen genoemde punten.
- Something particularly fitted to a use or purpose.
Iets dat bijzonder geschikt is voor een gebruik of doel.
- A remedy intended for a particular ailment or disorder.
Een remedie bedoeld voor een bepaalde aandoening of aandoening.
- A distinguishing quality or attribute.
Een onderscheidende kwaliteit of eigenschap.
- Distinct items or details; particulars.
Afzonderlijke items of details; Gegevens.