A kind of language occurring chiefly in casual and playful speech, made up typically of short-lived coinages and figures of speech that are deliberately used in place of standard terms for added raciness, humor, irreverence, or other effect.
Een soort taal die zich vooral in ongedwongen en speels toespraak, meestal samengesteld uit korte duur coinages en stijlfiguren die opzettelijk worden gebruikt in plaats van standaardvoorwaarden voor toegevoegde raciness, humor, oneerbiedigheid of ander effect.
Language peculiar to a group; argot or jargon: thieves' slang.
Taal die specifiek zijn voor een groep; Argot of jargon: dieven slang.
To use slang.
Het gebruik van slang.
To use angry and abusive language: persuaded the parties to quit slanging and come to the bargaining table.
Om boze en beledigende taal te gebruiken: overtuigde de partijen om te stoppen met jargon en naar de onderhandelingstafel te komen.
To attack with abusive language; vituperate.
Om aan te vallen met beledigende taal; uitschelden.