Что такое order? order это volgorde
Что такое volgorde?
- A condition of logical or comprehensible arrangement among the separate elements of a group.
Een voorwaarde voor logische of begrijpelijke ordening tussen de afzonderlijke elementen van een groep.
- A condition of methodical or prescribed arrangement among component parts such that proper functioning or appearance is achieved: checked to see that the shipping department was in order.
Een voorwaarde van methodische of voorgeschreven indeling tussen onderdelen, zodat een goede werking of uiterlijk wordt bereikt: gecontroleerd om te zien of de verzendafdeling in orde was.
- Condition or state in general: The escalator is in good working order.
Staat of staat in het algemeen: De roltrap is in goede staat.
- The established system of social organization: "Every revolution exaggerates the evils of the old order” ( C. Wright Mills).
Het gevestigde systeem van sociale organisatie: "Elke revolutie overdrijft het kwaad van de oude orde" (C. Wright Mills).
- A condition in which freedom from disorder or disruption is maintained through respect for established authority: finally restored order in the rebellious provinces.
Een toestand waarin de vrijheid van wanorde of ontwrichting in stand wordt gehouden door respect voor het gevestigde gezag: eindelijk herstelde orde in de opstandige provincies.
- A sequence or arrangement of successive things: changed the order of the files.
Een volgorde of rangschikking van opeenvolgende dingen: veranderde de volgorde van de bestanden.
- The prescribed form or customary procedure: the order of worship.
De voorgeschreven vorm of gebruikelijke procedure: de orde van aanbidding.
- An authoritative indication to be obeyed; a command or direction.
Een gezaghebbende aanwijzing die gehoorzaamd moet worden; een commando of richting.
- A command given by a superior military officer requiring obedience, as in the execution of a task.
Een bevel gegeven door een hogere militaire officier die gehoorzaamheid vereist, zoals bij de uitvoering van een taak.
- Formal written instructions to report for military duty at a specified time and place.
Formele schriftelijke instructies om zich op een bepaalde tijd en plaats te melden voor militaire dienst.
- A commission or instruction to buy, sell, or supply something.
Een commissie of instructie om iets te kopen, verkopen of leveren.
- That which is supplied, bought, or sold.
Dat wat geleverd, gekocht of verkocht wordt.
- A request made by a customer at a restaurant for a portion of food.
Een verzoek van een klant in een restaurant om een portie eten.
- The food requested.
Het gevraagde eten.
- Law A direction or command delivered by a court or other adjudicative body and entered into the record but not necessarily included in the final judgment or verdict.
Wet Een aanwijzing of bevel dat door een rechtbank of een andere rechterlijke instantie wordt gegeven en in het proces-verbaal is opgenomen, maar niet noodzakelijkerwijs in het definitieve vonnis of vonnis is opgenomen.
- Ecclesiastical Any of several grades of the Christian ministry: the order of priesthood.
Kerkelijk Een van de verschillende graden van het christelijk ambt: de orde van het priesterschap.
- Ecclesiastical The rank of an ordained Christian minister or priest. Often used in the plural.
Kerkelijk De rang van een gewijde christelijke predikant of priester. Vaak gebruikt in het meervoud.
- Ecclesiastical The sacrament or rite of ordination. Often used in the plural.
Kerkelijk Het sacrament of de wijdingsritus. Vaak gebruikt in het meervoud.
- Any of the nine grades or choirs of angels.
Elk van de negen graden of engelenkoren.
- A group of persons living under a religious rule: Order of Saint Benedict.
Een groep personen die onder een religieuze heerschappij leeft: Orde van Sint-Benedictus.
- An organization of people united by a common fraternal bond or social aim.
Een organisatie van mensen verenigd door een gemeenschappelijke broederlijke band of sociaal doel.
- A group of people upon whom a government or sovereign has formally conferred honor for unusual service or merit, entitling them to wear a special insignia: the Order of the Garter.
- The insignia worn by such people.
- A social class. Often used in the plural: the lower orders.
- A class defined by the common attributes of its members; a kind.