Wat betekent manner in het Nederlands? wijze

A way of acting; bearing or behavior.
Een manier van handelen; van het lager of gedrag.
A way of doing something or the way in which a thing is done or happens. See Synonyms at method.
Een manier om iets te doen of de manier waarop een ding wordt gedaan of gebeurt. Zie synoniemen op methode.
The socially correct way of acting; etiquette.
De sociaal correcte manier van handelen; etiquette.
The prevailing customs, social conduct, and norms of a specific society, period, or group, especially as the subject of a literary work.
De heersende gewoonten, sociale gedragingen en normen van een specifieke samenleving, periode of groep, vooral als onderwerp van een literair werk.
Practice, style, execution, or method in the arts: This fresco is typical of the painter's early manner.
Oefening, stijl, uitvoering of methode in de kunst: dit fresco is typerend voor de vroege manier van de schilder.
Kind; sort: What manner of person is she?
Soort; soort: Wat voor persoon is zij?
Kinds; sorts: saw all manner of people at the mall.
Soorten; soort: zag allerlei mensen in het winkelcentrum.
in a manner of speaking In a way; so to speak.
bij wijze van spreken In zekere zin; bij het zeggen.
to the manner born Accustomed to a position, custom, or lifestyle from or as if from birth.
op de manier waarop geboren is Gewend aan een positie, gewoonte of levensstijl vanaf of alsof vanaf de geboorte.

manner-wijze: betekenis, definities en vertalingen