To assert to be true; affirm: alleging his innocence of the charge.
Om te beweren te gelden; bevestigen: ontleend zijn onschuld van de lading.
To assert without or before proof: The indictment alleges that the commissioner took bribes.
Om zonder of voor bewijs te beweren: de aanklacht beweert dat de commissaris steekpenningen heeft genomen.
To state (a plea or excuse, for example) in support or denial of a claim or accusation: The defendant alleges temporary insanity.
Te verklaren (een middel of excuus, bijvoorbeeld) ter ondersteuning of weigering van een vordering of beschuldiging: verweerster verwijt een tijdelijke waanzin.
Archaic To bring forward as an authority.
Archaïsch om als autoriteit naar voren te brengen.