Que és rar o diferent del que es considera normal: és estrany que tu em facis aquesta pregunta.
Wat zeldzaam is of afwijkt van wat als normaal wordt beschouwd: het is vreemd dat je me deze vraag stelt.
Que no té part en el que s'expressa: no va participar en l'assumpte i es va mantenir estrany als problemes que van sorgir.
Dat hij geen deel heeft aan wat er wordt uitgedrukt: hij was niet betrokken bij de zaak en bleef vreemd aan de problemen die zich voordeden.
[cosa] Que es desconeix o s'ignora i del qual no es comprèn la naturalesa ni les qualitats: la química és una matèria estranya per a nosaltres. sin: desconegut
--
Persona que pertany a un grup o cercle no conegut: em pensava que a la festa hi hauria gent coneguda, però només hi havia estranys.
Persoon die tot een onbekende groep of kring behoort: Ik dacht dat er bekende mensen op het feest zouden zijn, maar er waren alleen vreemden.