Que es considera en si mateix, de manera particular, per oposició a allò que és general i abstracte: no busco qualsevol llibre, sinó un llibre concret.
Dat hij zichzelf in het bijzonder beschouwt in tegenstelling tot wat algemeen en abstract is: ik ben niet op zoek naar een boek, maar naar een specifiek boek.
Que és real i es pot veure i tocar: la ira és abstracta i els objectes són concrets.
Dat het echt is en gezien en aangeraakt kan worden: woede is abstract en objecten concreet.