What is flap? flap is klep
What is klep?
- A flat, usually thin piece attached at only one side.
Een plat, meestal dun stuk dat aan slechts één kant is bevestigd.
- A projecting or hanging piece usually intended to double over and protect or cover: the flap of an envelope.
Een uitstekend of hangend stuk dat meestal bedoeld is om te verdubbelen en te beschermen of te bedekken: de flap van een envelop.
- The act of waving or fluttering: the flap of the flag in the wind.
De handeling van zwaaien of wapperen: het wapperen van de vlag in de wind.
- The sound produced by this motion.
Het geluid dat door deze beweging wordt geproduceerd.
- A blow given with something flat; a slap.
Een klap gegeven met iets plats; een klap.
- A variable control surface on the trailing edge of an aircraft wing, used primarily to increase lift or drag.
Een variabel besturingsoppervlak aan de achterrand van een vliegtuigvleugel, voornamelijk gebruikt om de lift of weerstand te vergroten.
- Either of the folded ends of a book jacket that fit inside the front and back covers.
Een van de gevouwen uiteinden van een boekomslag die in de voor- en achteromslagen passen.
- Medicine Tissue that has been partially detached and used in surgical grafting to fill an adjacent defect or cover the cut end of a bone after amputation.
Medicijnweefsel dat gedeeltelijk is losgemaakt en gebruikt bij chirurgische transplantatie om een aangrenzend defect te vullen of het gesneden uiteinde van een bot na amputatie te bedekken.
- Linguistics A sound articulated by a single, quick touch of the tongue against the teeth or alveolar ridge, as (t) in water. Also called tap1.
Taalkunde Een klank gearticuleerd door een enkele, snelle aanraking van de tong tegen de tanden of alveolaire richel, als (t) in water. Ook wel tap1 genoemd.
- Informal A commotion or disturbance: a flap in Congress over the defense budget.
Informeel Een commotie of opstootje: een flap in het Congres over het defensiebudget.
- To wave (the arms, for example) up and down.
Om (de armen bijvoorbeeld) op en neer te zwaaien.
- To cause to move or sway with a fluttering or waving motion.
Om te laten bewegen of zwaaien met een fladderende of zwaaiende beweging.
- To hit with something broad and flat; slap.
Om te slaan met iets breeds en plats; klap.
- Informal To fling down; toss.
Informeel Om naar beneden te fleren; gooien.
- To move or sway while fixed at one edge or corner; flutter: banners flapping in the breeze.
Om te bewegen of te zwaaien terwijl het aan één rand of hoek is bevestigd; fladderen: spandoeken wapperen in de wind.
- To wave arms or wings up and down.
Om armen of vleugels op en neer te zwaaien.
- To fly by beating the air with the wings.
Om te vliegen door de lucht met de vleugels te verslaan.
- Informal To become upset or flustered.
Informeel Om overstuur of gefrustreerd te raken.